Toetsing 2

Druk doende met het verzamelen van mijn bewijslast voor de self-assessment.Al mijn blogberichten weer doorgenomen, alle documenten nog eens gezien en mijn blik gericht op de rubrics van het self-assessment.
En dan valt er weer een kwartje:
Mijn visie op toetsen is gericht naar een assessment as/for/of learning en ipsatief georiënteerd.
Maar bij het afronden van dit La kijk ik pas als laatste stap echt kritisch naar de rubrics van het assessment. Hoezo ipsatief? Hoezo assessment as/for learning? Mooi niet dus, terwijl ik nu duidelijk zie hoe waardevol dat was geweest. Het had veel effect kunnen hebben op mijn leerproces.
Maar kennelijk was ik daar nog niet aan toe, pas aan het einde neem ik die input mee voor een volgend leerproces.

Dit zet me wel weer kritisch aan het denken en laat me zien hoe moeilijk het eigenlijk is om echt bewust invloed uit te oefenen op je eigen leerproces. En dat is wel wat we voor ogen hebben met onze leerlingen en ook met mijn leerteam. Het toont weer aan hoe belangrijk het is om een leerproces zeer zorgvuldig vorm te geven. 

Hoe neem ik deze inzichten mee ten opzichte van mijn eigen self-assessment? Ik ga voor de visie: beter laat tot inzicht komen, dan helemaal niet. Leren staat nooit stil en berust steeds op nieuwe inzichten.